پاسخ به پرسش مهر رئیس جمهور محترم

رئیس جمهور عزیز؛ روحانی محترم

اول مهر، اولین روز باز شدن مدرسه ها بود که در جمع دانش آموزانی امیدوار به دولت تدبیر و امید، از بهروزی یک ملت بزرگ سخن رانده بودید. از  لزوم  تلاش همگان در مدارس برای ترسیم  آیندۀ روشن ایران و ایرانی.

تاکید داشتید بر حق برخورداری یکسان همه دانش آموزان از عواطف معلم و مدیر؛ و همه معلمین و مسوولین آموزش و پرورش را ملزم داشتید که نگاهشان به دانش آموزان یکسان باشد و تفاوتی تحت عناوین نژاد، چهره، قیافه و یا تعلق به گروه سیاسی خاص در محیط آموزش و پرورش نباید وجود داشته باشد.

همه را باور داشتم اما راستش را بخواهی درک بسیاری از این کلمات پر تکلف برایم مشکل بود. مثلا آنجا که گفته بودید: «بی تردید بهروزی یک ملت در سایه خرد و علم حاصل می شود.»

با آنکه معنای دقیق کلمه بهروزی را نمی دانستم  و درکی از سایه علم و خرد نداشتم اما ایمان داشتم که «بی تردید بهروزی یک ملت در سایه خرد و علم حاصل می شود.» چرا که این جملات جاری می شد از زبان بزرگمردی برآمده از آراء و اندیشه های پاک ملتی پاک نهاد. مردی از  جنس صداقت و دوستی بود که در روز اول مهر این کلمات را محکم و شمرده بیان می کرد و با نگاه پر معنای خود آن ها را تا افق های بی پایان همراهی می کرد.

پیرو سخنان زیبای آن روز شما، من امروز به پشتوانه خداوند متعال و تدابیر دولت تدبیر و امید، امید آن دارم؛ بنای بلند عدالت و آزادی نه بر زبان برخی بیگانگان و فرصت طلبان، که بر پایه نهاد مقدس مدرسه استوار گردد. نهادی که در آن دانش آموزان پاک طینت بتوانند با آرامش کامل، مفاهیم بلند انسانی همچون؛ صداقت و مهربانی را مشق کرده و فارغ از سیاسی کاری های برخی سیاست بازان، گسترش عدالت و آزادی را در مدارس خود با تمام وجود احساس کنند که به قول خودتان «اولین محیطی که فرد را با جامعه واقعی‌اش از نزدیک آشنا می‌کند، محیط مدرسه است.»